หนึ่งในหนังสือการ์ตูนในยุค 90 ที่วันรุ่นสมัยนั้นปฎิเสธไม่ได้และติดกันงอมแงม ด้วยความกวน ทะลึ่งทะเล้นผสมกับเนื้อเรื่องที่ตลก ชนิดที่เรียกว่าฮากันตกเก้าอี้เลยทีเดียว ฉากต่อสู้ที่เร้าใจ และความลามกที่แทรกเข้ามาเป็นระยะ จะเป็นเรื่องไหนไปไม่ได้ครับ ถ้าไม่ใช่ ข้าชื่อ โคทาโร่

ผลงานการแต่ง และวาดของ อาจารย์ ทัชซึยะ ฮิรุตะ แปลไทยแบบถูกลิขสิทธิ์โดย สำนักพิมพ์ วิบูลย์กิจ โดยที่ ภาคแรกมีจำนวน 59 เล่ม(2525-2537)  ภาคที่สองคือ ภาคยูโด 27 เล่ม (2538-2544)  และภาคล่าสุด(ยังไม่จบซะที)คือภาคL  ออกมาแล้ว 8 เล่ม (2544-ยังไม่จบ)  เพื่อนๆ ในยุค90 น่าจะเคยอ่านแบบยังไม่มีลิขสิทธ์ในหนังสือรายสัปดาห์อย่าง The talent, Zero ก่อนเจ้าของลิขสิทธิ์จะมาลงในนิตยสารการ์ตูนรายสัปดาห์ของตัวเองนั่นคือ KC.Weekly ในปี 2536

เรื่องราวในภาคแรกจะเป็นความวุ่นวายในโรงเรียนตามประสา การ์ตูนวัยรุ่นสมัยนั้น เป็นเรื่องของสองคู่รักคู้แค้น คู่ปรับ ชินโด โคทาโร่ และ วาตาเซะ มานูมิ เพื่อนสมัยวัยเด็กที่มีเรื่องราวให้ต้องเกี่ยวข้องกันในทุกภาค และอีกตัวละคาอย่างเจ้าโกร๋น เท็นโคจิ เทรุฮิโกะ ซามูไรหนุ่มที่ถือว่าเป็นทั้งคู่แข่ง และเพื่อนที่ดีในคนเดียวกันมาสร้างสีสัน ในภาคแรกที่มีตอนสำคัญๆอย่าง ภาคบล็อกD  ,ศึกวิทธยายุทธทั่วประเทศ ,ระบำหุ่นเซ็นโยริว  และที่แหวกแนวมาคือภาค สุดยอดเซียนกีตาร์(ตะลุยโลกดนตรี) ที่แต่ละตอนมีความสนุกไม่ซับซ้อน

ภาคต่อๆมาของ ข้าชื่อโคทาโร่ คือภาคยูโดก็เดาได้ไม่ยากครับก็เป็นเรื่องของการต่อสู้ ต่อมาจากนักคาราเต้ที่ผันคัวเองมาลองต่อสู้ในอีกแขนงวิชาที่เป็นจุดเด่นของ คนญี่ปุ่นที่พวกเขาภาคภูมิใจไม่แพ้มวยไทยของเรา จนมาถึงภาคสุดท้าย ภาคL ที่พยายามฉีกมาเป็นการคลายปมแก้ปริศนาชีวิตของตัวเอกเรา โคทาโร่ ที่ใส่ตัวละคร แม่ของโคทาโร่เข้ามาให้ชวนติดตาม

ปัจจุบันด้วยปัญหาด้านสุขภาพของ อาจารย์ ทัชซึยะ ฮิรุตะ ทำให้ท่านหยุดเขียนไป เป็นที่น่าเสียดายครับ ที่เรายังไม่ได้อ่านต่อ ผมแนะนำฉากที่ขำกลิ้ง กับมุก ผีลืมหลุม และเนสซี ของ อินุมารอ เคียวชิโร่ ผู้ดูแลโรงฝึกของโคทาโร่ ที่รับรองว่่า ลามกได้ถึงขั้นกองเซ็นเซอร์ต้องปวดหัว และพ่อแม่จะต้องหาคำอธิบายกับเด็กที่เผลอไปแอบอ่าน นี่ก็เป็นเสน่ห์ของการ์ตูนในยุค 90 ครับ นอกจากเรื่องการต่อสู้ ทั้งชีวิต ความรัก มิตรภาพ เราต้องมี ไลฟ์บาลานซ์ด้วยครับ การ์ตูนณี่ปุ่นเขาสอดแทรกไว้เสมอ ทำงานให้สุด รีแลกซ์ก็ต้องเต็มที่

Text – Aritouch