ยังจำกันได้ไหมรถประกอบคันแรกคือคันไหน? ย้อนไปเมื่อหลายสิบปีบวกบวก ยังเชื่อว่าคนวัย 30 ปีขึ้นไปในยุคนี้ยังคงมีความทรงจำอยู่เกี่ยวกับรถประกอบหรือ TAMIYA นั่นเองเรียกได้ว่าฮิตจนทุกบ้านจะต้องมี เพราะว่าเมื่อก่อนนั้นดังมาจากการ์ตูนชื่อดังจากญี่ปุ่น Dash Yonkuro !! หรือแดชจิ๋วจอมซิ่ง นั่นเอง ที่ตัวละครในเรื่องต้องใช้ไม้ฮอคกี้ในการบังคับทิศทางรถ รวมไปถึงใช้ขนนกบนหัวช่วยให้รถบินได้นั่นเอง

และนั่นก็เป็นจุดเริ่มต้นที่ผมต้องร้องไห้กระจองงอแงในตอนนั้นขอที่บ้าน 1 คัน และสุดท้ายก็ได้มาครอบครอง 1 คัน ชื่อว่าซุปเปอร์แอร์โร่ ซึ่งไม่เข้าใจว่าตอนนั้นทำไมถึงไม่เลือกคันที่ตัวเอกใช้ก็ไม่รู้ เมื่อได้มาแล้วก็ทำการประกอบออกมาแบบดังรูปด้านล่างนี้ครับเป็นแบบมอเตอร์หน้าขอบล้อโตๆ ซึ่งรุ่นในยุคนั้นๆ ก็ทรงประมาณนี้แหละ

ซึ่งในยุคหลังจากแดชจิ๋วจอมซิ่งยุคต่อมาคือ Let’s go สองสิงห์นักซิ่งจิ๋ว และ Let’s go MAX ซึ่งรถในรุ่นนี้ก็จะออกมาเท่ๆหน่อยมีรถที่ที่หลากหลายดูทรงสปอร์ตมากขึ้นโหลดเตี้ยๆ หน่อยนั่นเอง และคำพูดติดปากก็คือ “ไปเลยแม็กนั่ม” และเมื่อเรามีรถแล้วก็ต้องหาที่เล่นซึ่งในยุคเฟื่องฟูนั้นก็หารางเล่นได้ง่ายมาก เดินไปตามระแวกบ้านเพื่อนในหมู่บ้านที่ดูรวยหรือบ้านเพื่อนที่โรงเรียนที่ดูดีๆหน่อยเราก็สามารถเอารถไปลงรางได้แล้ว รางสมัยก่อนนี้ก็จะเบสิคหน่อยรูปทรงรางจะเป็นเลขศูนย์หรือรางเลขแปด เอาไว้ซ้อมเล่นๆ วิ่งกลมๆ นั่งดูเพลินๆกันไป (หรือจะปรับเอาตามใจชอบ)

และหลายๆ คนก็คงเป็น เมื่ออยู่ดีๆ ก็ไม่อยากจำเจใช่ไหมล่ะ อยากออกจากบ้านไปแตะขอบฟ้าไปเปิดโลกกว้างกันหน่อย อยากเอารถที่เรารักประกอบมาสวยงามดั่งการ์ตูนออกไปนอกบ้านบ้างไปเจอเพื่อนฝูงในลานแข่งรถตามห้างใกล้บ้านแล้วสิ่งที่ไปเจอก็คือ รางรถอันกว้างใหญ่แล้วรถแต่ละคันวิ่งเร็วปานสายฟ้า เฟี้ยวฟ้าว มะนาวดอง ไวจนแทบมองไม่ทัน แล้วรถก็ดูแปลกตาไปพิลึกกึกกือ ไม่เหลือเค้าโครงหน้าตารถในการ์ตูนเลย แล้วสเต็ปการแต่งก็มีคร่าวๆประมาณนี้

1. มอเตอร์ดำแดง (อยากแรงใส่ Top speed) หรือโมเองกี่รอบว่าไป
2. ติดเสาบัว ทำโรลเลอร์ 2 ชั้น ทำเปลโยง
3. ติดไม้ไอติม
4. ติดก้ามปู
5. ตัดแต่งโครงรถให้เบาที่สุด (กรอบครอบรถไม่ต้องใส่)
6. ใส่ล้อโฟม หรือล้อยางเจีย
7. ใส่เฟืองทด
8. กล่องเครื่องมีต้องมี

ซึ่งต้องบอกก่อนว่าในสมัยนั้นเน้นเร็วแรงเกาะรางเข้าโค้งไม่บินเท่านั้นเป็นพอ ทำไงก็ได้รถต้องเบาตัดโครงได้ตัดอะไรโต้ลมเอาออก ถึงขั้นเอาล้อออกใช้เฟืองหรือลูกปืนใส่แทนก็มี ต้องจี๊ดไว้ก่อนแรงขนาดว่าต้องเอาผ้าใส่อุ้งมือแล้วจับรถไม่งั้นเจ็บมือแน่นอน

แต่หารู้ไม่ว่าจากวันนั้นถึงวันนี้การแต่งรถในสมัยนี้ไม่สามารถทำแบบนั้นได้แล้วครับ เพราะอะไรน่ะเหรอเพราะสนามนั้นมีความหรรษามาขึ้นนั่นเองจากวิ่งไปยาวๆ คดเคี้ยวเล็กน้อย กลายเป็นมีกระโดดโลดโหนโจนทะยาน เรียกว่ามาไวก็ไปไวครับเหินออกนอกรางไปเลย โค้งมีโค้งแบบเหวี่ยงตัวขึ้นไปก็มี มีความลาดเอียงและจำเป็นต้องใช้เทคนิคมากขึ้นกว่าความเร็วครับ

ตัวอย่างสนามที่ใช้แข่งมาตรฐาน

ดูสิสนามแบบนี้น่ากลัวไหมล่ะถ้าเน้นเร็วแรงอย่างเดียวมีบินแน่นอน ดังนั้นต้องทำให้นักแข่งหรือผู้เล่นนั้น มีการปรับเปลี่ยนตลอดเวลาให้เหมาะกับสภาพสนามนั้นๆ นั่นเอง ยกตัวอย่างเช่น

• มีเบรกหน้าเวลาเหินลงมาแล้วชะลอความเร็วได้
• มีเบรกหลังเพื่อซับพอร์ตในการทิ้งตัวตัว
• มีลูกตุ้มถ่วงน้ำหนักเพื่อเวลาเหินแล้วลงแทรคให้ไวไม่ให้เลยออกไป (มีแบบเหลี่ยมและกลม)
• มีโช๊คอัพเล็กน้อยเพื่อการหยืดหยุ่น
• เลือกโครงรถในแต่ละสนามให้เหมาะสม
• เลือกยางให้เหมาะสม เช่น Low profile หรือ Super Hard เป็นต้น

นั่นแหละครับจากที่กล่าวมาทั้งหมดนั้นเพื่อนๆพี่ๆน้องๆ คงจะพอระลึกความหลังได้พอสมควร และใครอยากจะหาซื้อลองมาระลึกความหลังก็ลองซื้อมาแต่งเล่นหรือสะสมเพื่อสานฝันวัยเด็กกันก็ว่าไปครับ และหากว่าจะซื้อมาแต่งสวยไม่อยากลงรางแต่ไม่รู้ว่าจะแต่งยังไงดีลองเข้าไปที่นี่เลย

http://condele.club/ << สามารถดูแนวทางการแต่งและสามารถโหลดแอปเข้ามือถือได้ด้วยและเราสามารถโพสรถที่เราแต่งหรือไม่แต่งก็ได้ลงไปในนี้เพื่ออวดชาวบ้านชาวช่องได้อีกด้วยครับ ขอให้สนุกกับชีวิตในวัยเด็ก(อีกครั้ง) ไปเลย “แม็กนั่ม”!!