ในทางด้านการทหาร กองทัพอากาศถือว่ามีความสำคัญสูงยิ่งในด้านความมั่นคง กองทัพใดที่มีทัพอากาศที่แข็งแกร่ง ย่อมสามารถปกป้องน่านฟ้าของได้อย่างมีประสิทธิภาพ

แต่การจะมีกองทัพอากาศที่แข็งแกร่ง มีศักยภาพน่าเกรงขามได้นั้นจำเป็นจะต้องมีหลายอาวุธยุทธปัจจัยหลายอย่างประกอบกัน โดยเฉพาะเครื่องบินชนิดต่างๆ ในกองทัพจะมีหน้าที่แตกต่างกันออกไป แต่ทั้งกองทัพมีเป้าหมายเดียวกันคือปกป้องดินแดน และชนะศึกในยามที่เกิดสงคราม

สำหรับบทความนี้ดูเหมือนจะเป็นการพูดถึงเรื่องเทคโนโลยีเครื่องบินรบเป็นครั้งแรก ดังนั้นวันนี้เราขอประเดิมด้วยการพาเพื่อนๆ มารู้จักเครื่องบินระดับตำนานอย่าง Tu-160 เครื่องบินที่ได้ชื่อว่าสวยงามที่สุดลำหนึ่งของโลก มันมีฉายาว่า “พญาหงส์ขาว” เป็นเครื่องบินทิ้งระเบิดยุทธศาสตร์ของประเทศรัสเซีย สร้างขึ้นตั้งแต่สมัยโซเวียตเก่าเพื่อใช้ลุยในสงครามเย็น แต่อย่างไรก็ตาม เครื่องบินรุ่นนี้ยังคงถูกใช้งานมาตราบจนปัจจุบัน โดยผ่านการอัพเกรดให้ทันสมัยเท่าทันเทคโนโลยีการสงครามในตอนนี้เรียบร้อยแล้ว สำหรับรายละเอียดที่น่าสนใจของเครื่องบินลำนี้จะเป็นอย่างไร ใครสนใจอยากรู้ ตามมาดูกันเล้ยย

หน้าที่การใช้งานของเครื่องบิน Tu-160

หน้าที่หลักของเครื่องบิน Tu-160 คือการทิ้งระเบิด แต่การทิ้งระเบิดของ พญาหงส์ขาว นั้นบอกเลยว่าไม่ธรรมดา เพราะเครื่องบินลำนี้ถูกออกแบบให้สามารถเข้าไปทิ้งระเบิดโจมตีจุดยุทธศาสตร์สำคัญในดินแดนข้าศึกได้แบบสบายๆ ด้วยความสามารถในการบินทิ้งระเบิดได้จากระดับความสูงที่สูงมาก ด้วยความแม่นยำราวกับจับวาง และสามารถบินทำความเร็วด้วยความเร็วสูงสุดถึง 2 มัค ถือเป็น air bomber ที่มีความเร็วสูงที่สุดในโลกตราบจนปัจจุบัน

Tu-160 เป็นเครื่องบินทิ้งระเบิดที่น่ากลัวมาก มันได้ถูกออกแบบมาให้บรรทุกระเบิดที่เป็นอาวุธหนักทำลายล้างสูงในระดับสร้างความวินาศในแดนข้าศึกถึงขั้นเหนือจินตนาการ เพราะมันสามารถบรรทุกน้ำหนักระเบิดได้มากสุดถึง 88,000 ปอนด์ต่อเที่ยวบิน นั้นหมายความว่ามันสามารถบรรทุกระเบิดนิวเคลียร์สร้าง Fire Ball ยักษ์ทำลายล้างประเทศทั้งประเทศให้จมหายพินาศวอดวายได้ภายในเที่ยวบินเดียวอย่างแน่นอน และนั่นทำให้ พญาหงส์ขาว ได้รับตำแหน่งความสุดยอดอย่างที่สองไปก็คือเป็นเครื่องบินไฮเปอร์โซนิคที่มีน้ำหนักบรรทุกสูงที่สุดในโลก

แนวคิดการออกแบบเครื่องบิน Tu-160

แนวคิดการออกแบบเครื่องบิน Tu-160 เป็นการสร้างเลียนแบบสรีระของพญาหงส์ขาว ลำตัวเครื่องบินยาว ปีกกว้างมากเพื่อสร้างแรงยกมหาศาล และปีกสามารถกางเข้าออกได้ มันได้ถูกออกแบบให้เป็นเครื่องบินทิ้งระเบิดระดับไว้ชนะศึกสงคราม สามารถบรรทุกระเบิดได้ไกลระดับข้ามทวีปอย่างแน่นอน เพราะมันมีความจุเชื้อเพลิง 130 ตัน  ทำการบินได้นาน 15 ชั่วโมงด้วยความเร็ว 850 กิโลเมตร/ชั่วโมงที่ความสูง 30,003 ฟุต

ลำตัวภายนอกของ Tu-160 เคลือบด้วยเปลือกสะท้อนความร้อนและรังสีที่เป็นสีขาว เพราะมันได้รับการออกแบบมาให้บอมบ์ข้าศึกด้วยระเบิดนิวเคลียร์แต่แรก ดังนั้นเปลือกของตัวเครื่องบินจะต้องสะท้อนรังสีความร้อนจากนิวเคลียร์ได้เป็นอย่างดี เพื่อความปลอดภัยของตัวเครื่องบิน

หลายคนบอกว่าเครื่องบิน Tu-160 นั้นมีการดีไซน์ออกแบบที่คล้ายคลึงกับเครื่องบินทิ้งระเบิด B-1 Lancer ของอเมริกา แต่นั่นก็เป็นแค่ความคล้าย เพราะ Tu-160 เหนือกว่าทุกทาง ทั้งบินเร็วกว่า ลำใหญ่กว่า และบรรทุกระเบิดได้หนักกว่า

จุดเด่นอีกอย่างหนึ่งของเครื่องบิน Tu-160 ก็คือปีกที่กางออกกว้าง (Unfold) และหุบเข้า (Fold) ได้ตามสภาพการใช้งาน ในยามที่เครื่องบินต้องการแรงยก และแรงฉุดมากๆ เช่นในตอนบินขึ้น และลงจอด ปีกของมันจะกางออกกว้างที่สุดเพื่อสร้างแรงดังกล่าว แต่เมื่อได้พญาหงส์ขาวได้อยู่ในอากาศที่ระดับความสูงที่ต้องการแล้ว ก็สามารถหุบปีกให้ลู่เข้าเพื่อลงแรงต้าน บินทำความเร็วสูงสุดตามที่ต้องการได้นั่นเอง

การชุบชีวิตใหม่ของเครื่องบิน Tu-160

ในแง่ของการออกแบบ ศักยภาพการใช้งานทิ้งระเบิดของ พญาหงส์ขาวนั้นถือว่าสุดยอดเหนือกาลเวลา แต่อย่างไรก็ตามเมื่อเทียบกับเทคโนโลยีปัจจุบัน Tu-160 มีข้อเสียหลักๆ อยู่หนึ่งอย่างคือมันไม่ได้ถูกออกแบบมาให้เป็นเครื่องบินทิ้งระเบิดล่องหน ดังนั้นด้วยเทคโนโลยีด้านการทหารสมัยใหม่ที่สามารถตรวจจับเครื่องบินด้วยเรดาร์ได้อย่างแม่นยำไม่ว่าจะบินสูงเพียงใดก็ตามก็จะทำให้พญาหงส์ขาวกลายเป็นเป้าโจมตีได้ง่ายในยามที่เข้าไปทิ้งระเบิดในดินแดนข้าศึก

ด้วยเหตุนี้รัสเซียจึงมีแผนที่จะสร้างเครื่องบินทิ้งระเบิดล่องหน (Pak Da) ขึ้นมาแทนที่ Tu-160 แต่ด้วยข้อจำกัดด้านงบประมาณ จึงทำให้มีการชะลอการอนุมัติการสร้างออกไปก่อน และเมื่อยังสร้างเครื่องบินทิ้งระเบิดล่องหนรุ่นใหม่ไม่ได้ แนวทางแก้ไขของรัสเซียเพื่อไม่ให้เสียเปรียบชาติมหาอำนาจขั้นตรงข้ามในด้านกองทัพอากาศ รัสเซียจึงได้ตัดสินใจอัพเกรดเครื่องบิน Tu-160 ให้สามารถป้องกันตัวเองได้ เพื่อชดเชยข้อเสียเปรียบที่ไม่สามารถล่องหนได้

การอัพเกรดนั้นประกอบด้วยการติดตั้งขีปนาวุธป้องกันตัวเองไว้กับตัวเครื่องจำนวนหนึ่งที่สามารถยิงออกไปได้แม้บินด้วยความเร็ว 2 มัค พร้อมกับเพิ่มประสิทธิภาพของเครื่องยนต์ให้ทรงพลังขึ้นไปอีก และติดตั้งระบบเอวิออนิกส์ (Avionics) ไว้สำหรับแจมสัญญาณรบกวนสิ่งที่เป็นภัยคุกคามที่จะมาทำอันตรายต่อตัวเครื่องบิน นั่นเอง

และนี่ก็คือเรื่องราวความสุดยอดของเครื่องบินทิ้งระเบิดระดับตำนานที่ยังมีลมหายใจ และยังถูกใช้งานอยู่ตราบจนปัจจุบันอย่าง Tu-160 Bomber เชื่อว่าหลังผ่านการอัพเกรดแล้วรัสเซียจะยังคงใช้เครื่องบินรุ่นนี้ต่อไปอีกหลายสิบปีเลยทีเดียว โดยปัจจุบันกองทัพอากาศรัสเซียมี พญาหงส์ขาว ประจำการพร้อมใช้งานเต็มรูปแบบอยู่มากถึง 35 ลำ และระหว่างนี้ก็มีการพัฒนาเครื่องบินทิ้งระเบิดล่องหนภายใต้ชื่อโปรเจ็ค Pak Da ควบคู่กันไปด้วย แต่ก็ยังไม่ทราบแน่ชัดว่า Pak Da จะถูกนำเข้ามาประจำการเมื่อใด ซึ่งเราก็ต้องติดตามกันต่อไป หากมีความเคลื่อนไหวอะไรในประเด็นนี้ เราจะมาแจ้งให้เพื่อนๆ ได้ทราบกัน !