“เรื่องฝันปั่นป่วยของผมกับรุ่นพี่บันนี่เกิร์ล” หรือชื่ออย่างเป็นทางการว่า “Seishun Buta Yarou wa Bunny Girl Senpai no Yume wo minai” คือ อนิเมะที่ออกฉายตั้งแต่ช่วงปี 2018 กระแสตอบรับโดยรวมถือว่าอยู่ในเกณฑ์ค่อนข้างดี แม้จะไม่ดังเปรี้ยงปร้างในเมืองไทยนัก แต่ก็คือว่าเป็นอนิเมะที่ได้รับความนิยมพอสมควร

โดยอนิเมะบอกเล่าเรื่องราวของ “ซาคุตะ” เด็กหนุ่มชั้นมัธยมปลายปี 5 ที่ชีวิตวัยรุ่นของเขาเต็มไปด้วย “ปัญหา” ไม่ว่าจะเป็นปัญหาครอบครัวที่เขาถูกทิ้งให้อยู่กับน้องสาวที่ชื่อ “คาเอเดะ” กันแค่สองคน เพราะพ่อต้องทำงานหาเงิน ส่วนแม่ก็นอนป่วยอยู่โรงพยาบาล โดยซาคุจะต้องคอยดูแลคาเอเดะซึ่งเป็นเหยื่อของการถูกเพื่อนที่โรงเรียน “บูลลี่” จนได้รับความกระทบกระเทือนทางจิตใจขั้นรุนแรง เธอสูญเสียความทรงจำจนกลายเป็นคนขี้กลัว หวาดระแวง ไม่กล้าแม้แต่จะก้าวเท้าออกจากบ้านด้วยซ้ำ

แต่ที่แย่ยิ่งกว่าปัญหาครอบครัว คือ ชีวิตในโรงเรียนของซาคุตะนั้นแทบจะไม่เป็นที่ต้องการของใครเลย ถูกเพื่อนรังเกียจเสียด้วยซ้ำ เพราะเกิดข่าวลือผิด ๆ ไปทั่วโรงเรียนว่าเขาเป็นพวกอันธพาลทำร้ายเพื่อนนักเรียนจนต้องเข้าโรงพยาบาล ทำให้เพื่อนในโรงเรียนหลีกเลี่ยงที่จะคบหาสมาคมด้วย เขามีคนที่เรียกว่าเพื่อนได้อย่างเต็มปากจริง ๆ แค่ 2 คนเท่านั้น คือ “ฟุตาบะ” สาวสวยสุดเนิร์ด กับ “คุนิมิ” หนุ่มหล่อสุดฮอตประจำโรงเรียนที่เป็นเพื่อนรักกันมานาน

            ปัญหารอบตัวเหล่านี้หล่อหลอมให้ซาคุตะไม่ยินดียินร้ายกับความบัดซบต่าง ๆ ที่เขาเจอ ไม่ว่าใครจะเข้าใจเขายังไงหรือมองเขาแบบไหน เขาจะไม่ตอบโต้หรือเสียเวลาอธิบายอะไรกับใครทั้งนั้น

จนกระทั่งวันหนึ่งเขาได้พบกับ “ไม” รุ่นพี่สาวสวยในชุดบันนี่เกิร์ลสุดเซ็กซี่เดินอยู่ในห้องสมุด โดยที่ไม่มีใครเห็นเธอเลยนอกจากเขาคนเดียว ไม่นานเขารู้ว่าเธอกำลังเผชิญกับปรากฎการณ์ประหลาดที่เรียกว่า “ภาวะผิดปกติในวัยรุ่น” ซึ่งมันส่งผลให้เกิดเหตุการณ์ประหลาดได้หลายอย่างขึ้นอยู่กับปัญหาชีวิตแต่ละคน ในกรณีของไม เธอจะค่อย ๆ ไม่เป็นที่สังเกตของคนรอบข้าง พูดอีกอย่างก็คือ เธอกำลังจะหายไปจากการรับรู้ของผู้คน อีกไม่นานจะไม่มีใครมองเห็นเธอหรือแม้แต่จำว่าเธอเคยมีตัวตน ความทรงจำที่ทุกคนมีต่อเธอจะถูกลบหายไปเหมือนเธอไม่เคยมีตัวตนมาก่อน ซาคุตะจึงตัดสินใจหาทางช่วยเหลือเธอจนเป็นจุดเริ่มต้นของเรื่องราวทั้งหมด

            พูดกันตรง ๆ ความสนุกและความน่าสนใจของอนิเมะเรื่องนี้มีอยู่ 2 ส่วนหลัก ๆ อย่างแรก คือ “การตีความ” ปัญหาชีวิตวัยรุ่นญี่ปุ่นแล้ว “ถ่ายทอด” ให้มันออกมาในอยู่รูปของ “เหตุการณ์ประหลาด”

โดยตลอดทั้ง 13 ตอน ซาคุตะต้องเผชิญกับเหตุการณ์ประหลาดที่เกิดขึ้นกับเพื่อนหรือคนใกล้ตัวตลอดเวลา ไม่ว่าจะเป็น การที่อยู่ ๆ ก็ไม่มีใครมองเห็นเราอีกต่อไป หรืออยู่ ๆ เราก็สามารถรีเซ็ตวันใหม่ในลักษณะวนลูปได้ไม่รู้จบ หรืออยู่ ๆ ก็มีตัวเราเพิ่มขึ้นมาอีกคนเหมือนกับแยกร่างได้ ฯลฯ  เหตุการณ์ประหลาดเหล่านี้ถูกเรียกรวม ๆ ว่า “ภาวะผิดปกติในวัยรุ่น”  ทั้งนี้ รูปแบบหรือลักษณะของเหตุการณ์ประหลาดจะขึ้นอยู่กับปัญหาที่คน ๆ นั้นกำลังเผชิญ

พูดง่าย ๆ ก็คือ เรากำลังทุกข์ใจกับเรื่องอะไร ความทุกข์นั้นก็แปรเปลี่ยนเป็นปรากฎการณ์ประหลาดที่มีรูปแบบ/ลักษณะคล้ายกับเรื่องนั้น  เพราะฉะนั้นจึงพูดได้ว่าเหตุการณ์ประหลาดทั้งหมดในเรื่องนี้คือ ภาพตัวแทนของปัญหาชีวิตที่วัยรุ่นกำลังเผชิญ และมันยังเป็นเหมือนการเสียดสีพวกผู้ใหญ่ (บางคน) ที่ไม่เข้าใจ มองแค่ว่าพวกคนรุ่นใหม่ชอบทำตัวมีปัญหา ทั้ง ๆ ที่ปัญหาทุกอย่างล้วนมีสาเหตุ/เหตุผลในตัวของมัน 

ในเมื่อพวกผู้ใหญ่ไม่เข้าใจและไม่แม้แต่จะพยายามเข้าใจว่า “ชีวิตวัยรุ่นนั้นไม่ง่าย” อนิเมะเรื่องนี้จึงสะท้อนและถ่ายทอดความเจ็บปวดรวดร้าวของวัยรุ่นที่ผู้ใหญ่ไม่เข้าใจนี้ออกมาในรูปของเหตุการณ์ประหลาดที่หาคำอธิบายไม่ได้ (แม้ในเรื่องจะพยายามอธิบายโดยใช้ทฤษฎีฟิสิกส์ แต่มันก็ยากเกินความเข้าใจของคนทั่วไปอยู่ดี) เพราะสำหรับพวกผู้ใหญ่หลายคนก็คงมองเพียงแค่ว่าวัยรุ่นสมัยนี้ประหลาดมากกว่าจะพยายามทำความเข้าใจพวกเขา

            จุดเด่นอย่างที่สองก็คือ “ตัวละคร” ที่มีคาแร็คเตอร์ค่อนข้างโดดเด่น โดยเฉพาะคู่ซาคุตะกับไม ที่เคมีเข้าใจแบบอธิบายเป็นคำพูดไม่ถูกเลยทีเดียว  ซาคุตะเป็นพระเอกในแบบที่ไม่ค่อยเจอในอนิเมะญี่ปุ่นเรื่องอื่นเท่าไหร่นัก ด้วยส่วนผสมของบุคลิกค่อนข้างขรึม ออกไปในทางโนสนโนแคร์โลก แต่ก็แฝงไปด้วยความกวนและ “กึ๋น” ในการสนทนาโต้ตอบและการพลิกแผลงสถานการณ์ได้แบบสุดติ่ง 

ส่วนไมก็เป็นนางเอกประเภทสาวสวยดาวเด่นของโรงเรียนที่ยากเกินจะไขว่คว้า ความน่ารักโดดเด่นของเธอช่วยเพิ่มสีสันให้กับอนิเมะเรื่องนี้ได้อย่างลงตัว  แม้ฉากเซอร์วิสระหว่างทั้งคู่จะไม่มากถ้าเทียบกับอนิเมะแนวรักในรั้วโรงเรียนเรื่องอื่น ๆ แต่ด้วยบทพูดและการกระทำทุกอย่างที่บิ้วกันตั้งแต่ตอนแรก ไม่ต้องใช้เวลามากก็ทำให้เรารู้สึกอิน และเอาใจช่วยไปกับเรื่องราวของทั้งคู่ได้อย่างสนุกแถมต้องลุ้นตามอีกด้วย

นอกจากนี้ ด้วยเส้นเรื่องที่มันถูกออกแบบมาเป็นลักษณะ “กึ่งรูท” ที่พระเอกต้องพบเจอกับสาว ๆ ที่เผชิญกับภาวะผิดปติเป็นเคส ๆ จนพระเอกต้องยื่นมือเข้าไปช่วยเหลือ ทำให้ตัวอนิเมะมีกลิ่นอายของอนิเมะแนว “ฮาเร็ม” อยู่ด้วย

            สรุปแล้ว เรื่องฝันปั่นป่วยของผมกับรุ่นพี่บันนี่เกิร์ล คือ อนิเมะที่ดูสนุก ดูเพลิน สอดแทรกประเด็นทางสังคมให้ได้ตีความกันอย่างไม่รู้จบ โดยเฉพาะการสอดแทรกความเจ็บปวดและความผิดหวังที่วัยรุ่นมีต่อพวกผู้ใหญ่ไว้อย่างชาญฉลาด แถมยังมีรสชาติหวานปนขมของอนิเมะสไตล์รักในรั้วโรงเรียนไว้ให้ได้ฟินกันพอสมควร ถือได้ว่าเป็นอีกหนึ่งอนิเมะใน Netflix ที่ไม่ควรพลาด

Text – Exocet