สำหรับคนคู่หนึ่ง…ต้องใช้เวลาเท่าไหร่เพื่อจะรัก…??

และเมื่อรักกันแล้ว…ต้องใช้เวลานานเท่าไหร่ที่จะอยู่ร่วมกัน?…เพื่อซาบซึ้งดื่มด่ำในความรักที่มี…จนอิ่มเต็มหัวใจ คุณเคยมีคำถามเช่นนี้เกิดขึ้นบ้างหรือเปล่า?

1.

บางคนอาจเคยจินตาการเอาว่า คำคืนนั้นท้องฟ้าคงปลอดโปร่ง…มีประกายของดวงดาวระยิบระยับวับวาว ดั่งนัยตาของสาวน้อย ซุกซน และหนุ่มน้อยขี้เล่น และสำหรับเขา “หวงชุน” …หัวใจคงปลอดโปร่งยิ่งกว่าท้องฟ้า…

“หวงชุน” ชาวเมืองฉงชิ่ง เขาเป็นนักศึกษาชั้นปีที่ 3 คณะสถาปัตยกรรม มหาวิทยาลัยเสฉวน เขา..เดินทางมาเที่ยวเล่นในเมืองเต๋อหยัง มณฑลเสฉวน กับเพื่อน

ที่นั่น…เขาได้พบกับ “เสิ่นอ้ายลี่” หญิงสาววัย 25 ปี ชาวเมืองสือฟัง มณฑลเสฉวน ที่ทำงานในสำนักงานขนส่งประจำเมืองเต๋อหยัง ขณะที่เธอกำลังร้องคาราโอเกะอยู่ในร้านแห่งหนึ่ง

เพลงเพราะหรือเปล่า…ไม่รู้
เธอสวยเตะตาหรือไร…ไม่อาจตัดสิน
แต่…ที่เกิดขึ้นแน่ๆคือ
–ทั้งคู่ตกหลุมรักกันในวันแรกพบ!!–

2.

เพื่อให้ได้อยู่ใกล้กับหญิงสาวที่เขารัก…

หวงชุนเลือกที่จะมาทำงานในบริษัทออกแบบและตกแต่งแห่งหนึ่งในเมืองเต๋อหยัง ภายหลังจากจบการศึกษา วันและเวลาหลังจากนั้น จึงเป็นวันและเวลาของกันและกัน เขากับเสิ่นอ้ายลี่ ได้มีความสุขกับชีวิตที่เรียบง่าย และวางแผนที่จะแต่งงานกันในอนาคต

แต่…ในวันครบรอบ 2 ปี ของการนัดพบกันครั้งแรกของทั้งคู่ เหงือกของเสิ่นอ้ายลี่ มีเลือดไหลออกมาจนน่าตกใจ เธอจึงรีบรุดไปพบแพทย์ที่โรงพยาบาลเหรินหมินในเมืองทันที

สามวันหลังจากนั้น… ผลการตรวจก็ออกมาระบุว่า เธอเป็นโรคลูคีเมีย (มะเร็งเม็ดเลือดขาว) ระยะสุดท้าย…

แม้เสิ่นอ้ายลี่จะแสดงจุดยืนว่า เธอพร้อมรับการรักษาในทุกวิธี แต่หมอก็บอกกับเธอว่า “เธออาจจะมีชีวิตอยู่ได้แค่ 180 วันเท่านั้น!!

3.

“ฉันรูู้สึกเหมือนโลกทั้งใบกำลังทอดทิ้งฉัน ตอนที่รู้ผลการตรวจ แต่ฉันก็ไม่ต้องการเป็นภาระของพี่หวง จึงพยายามที่จะอยู่ห่างจากเขา” เสิ่นอ้ายลี่กล่าวเปิดใจ และเล่าว่า เธอได้บอกกับเพื่อนคนหนึ่งของหวงชุน ถึงสภาพของเธอเพื่อขอแยกทาง

แต่หวงชุนก็บุกมาพบกับเสิ่นอ้ายลี่ในสัปดาห์ต่อมาเพื่อบอกกับเธอว่า “ความรักของเราจะชนะความยากลำบากทั้งหมดตามทางที่เราต้องผ่าน ชีวิตเราสั้นนัก เราควรช่วยกันทะนุถนอมมัน”นั่นทำให้น้ำตาเธอทะลักทลาย…

4.

หวงชุนเลือกที่จะลาออกจากงาน เพื่อได้อยู่บ้าน และเฝ้าดูแลเสิ่นอ้ายลี่อย่างใกล้ชิด เขาต้มยา ทำอาหาร และพูดคุยกับเสิ่นอ้ายลี่ คืนหนึ่ง…เขาได้ซื้อแหวน 2 วง ที่เป็นแหวนคู่กันมา ในราคา 20 หยวน หรือราวๆ 100 บาท และขอเสิ่นอ้ายลี่แต่งงาน

–เขาอยากให้วันเวลาที่ยังมีเหลือ เป็นเวลาที่ดีที่สุด ที่เธอสามารถรับรู้และดื่มด่ำได้–

เสิ่นอ้ายลี่ตอบตกลงด้วยความตื้นตัน…

เธอขอให้แพทย์เลื่อนโปรแกรมการทำเคมีบำบัดออกไปเป็นหลังช่วงงานแต่งงาน เพราะเธอต้องการจะเป็นเจ้าสาวที่สวยที่สุด เช่นเดียวกับหญิงสาวที่มีความรัก

สามเดือนหลักจากนั้น…ในเมืองเต๋อหยังทางตะวันตกเฉียงใต้ของจีน หวงชุน วัย 26 ปี ชายหนุ่มหน้าตาดี นิสัยซื่อตรง เชื่อมั่นในความรัก ได้เข้าพิธีแต่งงานกับคนรักของเขา

สำหรับเจ้าสาว เสิ่นอ้ายลี่ วันนั้นเป็นวันที่ยิ่งใหญ่กว่าทุกๆวัน ในทุกๆด้าน เสิ่นอ้ายลี่ได้เป็นภรรยาของผู้ชายที่เธอรักมากที่สุด พร้อมได้รับสัญญารักจากหวงชุนว่า ตราบชั่วชีวิต…เขาจะรักและดูแลเธอ จนกว่าความตายจะมาพรากพวกเขาให้จากกัน!!

5.

“ผมไม่รู้ว่าคุณจะจากผมไปเมื่อไหร่ แต่ผมจะไม่ยอมแพ้ ผมอยากจะอยู่กับคุณจนวันที่ผมของเราขาวโพลน และฟันของเราหลอไปด้วยกัน และยังหัวเราให้กันและกันได้ ผมเองไม่เคยกลัวตายแต่กลัวเหลือเกิน..กลัวว่าจะต้องสูญเสียคุณไป”

เป็นคำกล่าวที่สะเทือนใจและเรียกน้ำตาของเจ้าบ่าวหวงชุน….ฝ่ายเจ้าสาวก็เปิดใจด้วยน้ำตานองหน้าว่า

“ในใจฉันหวังอยู่เสมอว่า วันเวลาที่มีความสุขเช่นนี้จะยืนอยู่นานเท่าใด ฉันปรารถนาอย่างยิ่งที่จะอยู่กับพี่ให้นาน…จนฉันแก่เฒ่า”

หลังจากนั้น เจ้าบ่าวเจ้าสาวได้แลกแหวนแต่งงานกัน และของที่ทั้งคู่ตระเตรียมมานั้น ต่างฝ่ายต่างปิดเป็นความลับ แต่เมื่อถูกหยิบขึ้นมา กลับกลายเป็นว่าเหมือนทั้งคู่มีใจสื่อถึงกัน

หวงชุน ได้มอบจี้คริสตัลรูปลิงให้แก่เจ้าสาวของเขา (เสิ่นอ้ายลี่เกิดปีวอก) แทนคำอวยพรให้เธอกระปรี้กระเปร่า ส่วน เสิ่นอ้ายลี่ก็เตรียมจี้คริสตัลมามอบให้หวงชุนเช่นกัน แต่เป็นรูปมังกร พร้อมกล่าวว่า…

“พี่หวง หากวันหนึ่งฉันจากพี่ไปจริงๆ ฉันหวังว่ามังกรตัวนี้จะปกป้องดูแลพี่ และอยู่เป็นเพื่อนพี่แทนฉัน”

6.

ในงานแต่งมีแขก และสักขีพยานมาร่วมงานราวๆ 1,000 คน นอกจากเพื่อนๆ และญาติของทั้งคู่แล้ว งานแต่งครั้งนี้ยังเป็นที่น่าสนใจของนักข่าว ทั้งจากสื่อหนังสือพิมพ์ สถานีวิทยุโทรทัศน์ กว่า 20 แห่งทั่วประเทศ รวมทั้งชาวเมือง และผู้คนอีกมากมายที่เจ้าบ่าว และเจ้าสาวไม่รู้จัก

อาหาร เครื่องดื่ม และดอกไม้ในงานแต่ง ถูกส่งมาจากคนทั่วเมืองที่ประทับใจในความรักที่แสนลึกซึ้งของหวงชุน และเสิ่นอ้ายลี่ นอกจากนี้ ทั้งคู่ยังได้รับ “ซองแดง” มากมายเป็นของขวัญ เพื่อใช้เป็นทุนรอนในการรักษาตัวของเสิ่นอ้ายลี่ด้วย

ขณะที่งานวิวาห์ดำเนินมาถึง ช่วงสุดท้าย… หญิงสาววัย 23 ปีคนหนึ่ง ผวาเข้ากอดเสิ่นอ้ายลี่ด้วยน้ำตานองหน้า และกล่าวว่า “พี่เสิ่น ฉันปรารถนาจะช่วยพี่ให้ได้จริงๆ”

ที่แท้สาวน้อยคนนี้ ตั้งใจบริจาคไขกระดูกให้แก่เสิ่นอ้ายลี่ เพื่อยืดระยะเวลาแห่งความสุขของเสิ่นอ้ายลี่ และหวงชุนออกไป

อย่างไรก็ตาม…แพทย์เจ้าของไข้ของเสิ่นอ้ายลี่แสดงความเห็นว่า การทำเคมีบำบัด น่าจะได้ผลมากกว่าการปลูกถ่ายไขกระดูก แต่จากสภาพการณ์ของลูคีเมียระยะสุดท้าย แม้เสิ่นอ้ายลี่จะเข้ารับการรักษาในทันทีหลังงานแต่งงาน ทว่า..ระยะเวลาที่เหลือของเสิ่นอ้ายลี่ ก็ยังไม่น่าเกินครึ่งปี

ดังนั้น สิ่งเดียวที่ทุกคนสามารถทำใหเสิ่นอ้ายลี่ได้ในขณะนั้นก็คือ…ขอพรจากสิ่งศักดิ์สิทธิ์ใหเคุ้มครองเธอ….

***เรื่องราวความรักของหวงชุนและเสิ่นอ้ายลี่ เดิมเป็นรายงานข่าวของซิน่าเน็ต ในที่นี้เรียบเรียงมาจากหนังสือขวบปีของความรัก