โดยปกติผมจะเป็นคนที่ชอบดูหนังที่อิงจากเรื่องจริงอยู่เหมือนกันนะ ยิ่งเนื้อเรื่องเป็นเกี่ยวกับพวกอภิมหารวยเนี่ย จะทั้งจากสมองคิดค้นประดิษฐ์ หรือจะโกง ค้ายา ทำสงคราม ฯลฯ คือชอบดูชีวิตคนพวกนี้ เพราะมันจะมีสิ่งที่คล้ายกันอยู่อย่างคือ “ความสุดโต่ง” ของการใช้ชีวิต ความอู้ฟู่ ความโลภ ความบ้าที่ไม่มีวันหยุด มันทำให้รู้ว่า คนระดับตำนานพวกนี้ สุดโต่งกับชีวิตแค่ไหน

The Billionaire Boys Club ก็เป็นอีกเรื่องที่เกี่ยวกับกลุ่มเด็กรุ่นใหม่ (ในสมัยยุคปี 1983) ที่จับกลุ่มกันหลอกลวงคนให้มาลงเงินเพื่อซื้อหุ้นลม คล้ายๆแนวแชร์ลูกโซ่นั้นแหละ

หนังเล่าเรื่องตอนต้นเรื่องได้ดี ดึงความสนใจคนดูให้รู้สึกอยากติดตามดูชีวิตของตัวละครหลักอย่าง โจ และ ดีน ที่มีบุคลิกที่โดดเด่น และมีเสน่ห์ อยากรู้ว่า จากจุดเริ่มต้นระดับต่ำสุดนี้ จะไปรวยระดับนั้นได้ยังไง 

แต่หลังจากหนังเริ่มเล่าไปได้สักระยะ ก็รู้สึกว่า หนังมันเรียบนิ่งเกินไป ไม่หวือหวา ไม่ตื่นเต้น หรือลุ้นอะไร จะว่ามันเดาทางค่อนข้างง่ายก็ไม่เชิงซะทีเดียว หนังไม่ค่อยลงลึกในแง่ของการหลอกลวง การพุดโน้มน้าวคนก็รู้สึกว่า “ง่ายดีจัง” ตัวละครหลายๆ ตัวดูแบนราบไร้มิติ ทำให้พอถึงจุดที่เป็นซีนกดดัน มันไม่รู้สึกอินไปด้วย

ตัวนักแสดงนำทั้งสองคน คือเหตุผลหลักที่เลือกดูเรื่องนี้นะ แล้วการมี เควิน สเปซี่ เนี่ย ยิ่งทำให้หนังเรื่องนี้มีเสน่ห์และน่าสนใจมากขึ้น “แต่” ตัวหนังเองก็ใช้วัตถุดิบเหล่านี้ออกมาได้โคตรไม่คุ้มเลย รู้สึกมันไม่สุดซักทาง ด้านความรักก็ไม่อิน ตอนดวงรุ่งสุดๆก็ไม่รู้สึกว่ารวยหรืออู้ฟู่เท่าไร ไม่รู้สึกว่ากลุ่มนี้ได้เงินมาเยอะมาก ตอนเจอกับวิกฤตก็ไม่อินเท่าไร คือเนื้อหาโดยรวมเนี่ย ถ้าเล่าดีกว่านี้ น่าจะได้หลากหลายอารมณ์อยู่นะ น่าเสียดาย ยิ่งช่วงใกล้หนังจบนี้ เหมือนโดนทอดทิ้งเลย

โดยรวมแล้ว ก็พอดูได้นะ แต่ดูจบแล้วก็รู้สึกเฉยๆ ไม่ได้รู้สึกว่า ชีวิตแก๊งนี้มันน่าสนใจอะไรขนาดนั้นเลย (จากเรื่องนี้นะ) ไม่ได้พีค พลิกผันอะไรได้ระทึกใจ แต่นักแสดงเล่นดีเลยแหละ จนรู้สึกเสียดาย ข้อดีของเรื่องนี้ก็คงเป็นเหมือนเป็นการเตือนใจพวกคนหวังรวยทางลัดละมั้ง ยังไงซะ ไม่ว่าจะยุคสมัยไหน ความโลภ มันก็แสดงออกมาคล้ายๆกันหมดอย่างน้อยเรื่องนี้ก็ทำหน้าที่สอนในเรื่องนี้ ได้ดีอยู่เหมือนกัน

ปล.น่าจะเปลี่ยนนางเอก เป็นผู้หญิงอีกคน (เหมือนจะเป็นหลานจูเลีย โรเบิร์ต)

5/10
hyde